-
1 ubogi
adj* * *a.1. (= niezamożny; świadczący o ubóstwie) poor; ubogi duchem poor in spirit; ubogi krewny przen. poor relation.2. (= nieobfity) meager, Br. meagre, scanty, poor ( w coś in sth); ( o glebie) hungry; (o rudzie, złożu) low-grade; ( o języku) poor; uboga mieszanka techn. lean mixture.mppoor person.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubogi
-
2 ubo|gi
Ⅰ adj. grad. 1. (biedny) [krewny, rolnik, emigrant, rodzina, miasto] poor, impoverished; [wyposażenie, mieszkanie, pokój] poor, meagre GB, meager US; [okres, rok, czasy] lean, meagre GB, meager US- najuboższe kraje świata the poorest countries in the world2. (zniszczony, zaniedbany) [strój, ubranie] shabby, threadbare; [sprzęty, pokój, hotel, budynek] shabby, run-down- uboga mieścina a shabby little town3. (nieobfity, niedostateczny) [roślinność] sparse; [gleba, dieta] poor; [słownictwo, oferta, program, treść] limited, skimpy- kraj/region ubogi w surowce mineralne a country/region poor in mineral resources- uboga mieszanka Aut. a lean mixture- ubogi w składniki odżywcze poor in nutrientsⅡ ubo|gi m, uboga f poor a. needy person, pauper- ubodzy potrzebują naszej pomocy the poor need our help■ ubogi duchem small-minded, meanspirited- błogosławieni ubodzy duchem Bibl. blessed are the poor in spiritThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubo|gi
См. также в других словарях:
ubogi duchem — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie mający większych potrzeb intelektualnych, prymitywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek ubogi duchem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubogi — (Ktoś) ubogi duchem «o kimś niemającym szerszych zainteresowań intelektualnych»: Wśród różnych diagnoz powtarza się twierdzenie, że zbyt szybkiemu rozwojowi technicznemu nie dotrzymał kroku wewnętrzny rozwój człowieka. Ubogi duchem, dał się… … Słownik frazeologiczny
ubogi — ubodzy, uboższy 1. «nie mający wystarczających środków do zaspokojenia potrzeb życiowych; niezamożny, biedny» Uboga rodzina. Ubodzy krewni. Ubogi człowiek. ◊ Ubogi duchem «nie mający szerszych zainteresowań intelektualnych, prymitywny» 2.… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
duch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rozmaitych religiach: nadprzyrodzona istota niematerialna, taka jak anioł, diabeł, demon itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobre, złe duchy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maluczki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ib, maluczkiczcy {{/stl 8}}{{stl 7}} w retoryce kościelnej: człowiek prosty, naiwny, pokorny, „ubogi duchem” : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gorszyć maluczkich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
